باسلام

همیشه فکر میکردم ای کاش همه(مخصوصا مسئولین مراکز مختلف) همیشه راهی را برای دریافت پیشنهاد به خود باز میگذاشتند، که حتی یک بچه که ذهن فعالی دارد به راحتی بتواند به آنها اظهار نظر کند.(آیا اگر اینگونه بود دنیا زیباتر نمی شدو پیشرفت ها سریعتر اتفاق نمی افتاد؟)

لطفا ایراداتی که به وبلاگ حقیر وارد است را با من درمیان بگذارید.(حتی ایرادات تایپی)

کمی دقت کنیم، خواهیم فهمید: در یک جامعه حتی با کمترین پیشرفت و امکانات، اگر انسانیت وجود داشته باشد می توان خوشبخت زندگی کرد؛ اما در جامعه ای که بهترین و بیشترین پیشرفت مادی وجود دارد اما انسانیت نیست، حتی یک لحظه هم، خوشبختی معنا ندارد.

“من آرزوی خوشبختی تمام مردم دنیا را دارم”

“علم بدون ایمان هلاکت است”

میتوان با علم هسته ای بمب اتم ساخت، و نیز میتوان دارو و …. ساخت .

میتوان با قدرت و انرژی و توان بدنی به دیگران ظلم و ستم کرد و نیز میتوان با آن به یاری مظلوم شتافت.

مهم تر از میزان داشته ها، طریقه مصرف و استفاده از داشته هاست.

(دقت کنیم که از داشته هایمان در چه مسیری استفاده میکنیم.)

—————————–

تمدن و تاریخ، فرهنگ و عرف جامعه چیزهایی زنده هستند، چون انسان است که آنها را میسازد و انسان نیز موجودی زنده است.

انسان موجودی پیچیده و ممکن الخطا است پس امکان دارد که بخشی از فرهنگ و عرف جامعه ای نادرست باشد.

این مطلب به آن معنا نیست که باید کل یک فرهنگ یا عرف جامعه را اشتباه دانست و آنرا تغییر داد؛ به این معنا است که باید اشتباهات  عرف و فرهنگ جامعه را اصلاح کرد.

ونیز به این معناست که میتوان عرف و فرهنگ های جوامع مختلف را بررسی کرد و خوبی ها وبدی های آن را شناخت و خوب بودن و بدبودن آن فرهنگ یا عرف را به طور نسبی بیان کرد

و همچنین میتوان عرف و فرهنگ های مختلف را با یکدیگر مقایسه کرد و به طور نسبی یکی را بهتر از دیگری دانست؛ اما همیشه جای کمال و پیشرفت  عرف و فرهنگی و جود دارد چون انسان ها همیشه میتوانند به کمال نزدیکتر شوند.

صفحات: 1· 2